Geçen hafta oynanan Arsenal - Galatasaray maçının önemine olmasa da anlamına değinerek kitabı anlatabiliriz. Kitap birinci ağızdan yazılmış, Nick Hornby'nin otobiyografisi olarak ta kısaca açıklanabilir. 14 Eylül 1968 tarihinde ilk kez babasıyla maça giden bir çocuğun öyküsü. Bu öykü 1992 yılına kadar sürüyor. Sonra da kitap yayınlanıyor haliyle.
Karakterimiz en koyusundan Arsenal taraftarı. Kitabı okumayanların hevesini kaçırmayalım ama kitabın her bölümü gittiği bir maçı anlatıyor. O maç esnasında hayatındaki gelişmeler, üzüntüler vs. ile takımın gidişatı paralel olarak seyrediyor. Nasıl mı derseniz yazarın kitapta kendi kendine sorduğu ve cevap aradığı soru da tam olarak bu. Benim kafamdaki soru ise daha farklı. Keşke Nick Hornby 10 yıl geç doğsa, 1978 yılında başlayan kitap 2002'de bitse. Böylece bu şekilde Bergkamp'ı, Henry'i ve Ljunberg'i biraz onun kaleminden okusak; özellikle de 2000'deki UEFA Kupası sonrası haleti ruhiyesini gözümüzde canlandırabilsek.
Kitabın iki kere filme uyarlandığını hatırlatalım ve Hornby'nin sinemaya uyarlanan tek eserinin bu olmadığını belirtelim. Kitabı Türkçe'ye Bağış Erten kazandırmış. Kitap bir günde okunacak kıvamda sürükleyici. Kısacası:
- Arsenal taraftarı iseniz
- Premier Lig tarihine meraklıysanız
- Futbol ile ilgili kitaplara bayılırım diyorsanız
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder